Zaterdag 7 maart was dan eindelijk de langverwachte wedstrijd tegen Emmen. VCO ’72 op een keurige eerste plaats met 68 punten uit 16 wedstrijden en Emmen met evenveel wedstrijden en 61 punten. Mick wilde dat we vrijuit gingen volleyballen. Lekker ballen, en genieten van al het publiek dat op de banken zat. Nou is De Bast een lelijke horde voor alle tegenstanders van dames 1, er werd dit seizoen in 8 thuiswedstrijden tot nu toe nog maar 1 setje verloren. Ondanks dat het superspannend was, kreeg ook Emmen geen punt mee terug naar huis. Opnieuw een 4-0 overwinning voor de VCO-ers.
De eerste set leek het er niet op dat VCO ging winnen. Eerst ging het nog gelijk op maar het was Emmen dat een gat wist te slaan van maar liefst vijf punten. Met 13-18 op het scorebord moest er iets gaan gebeuren. Langzamerhand kwam iedereen beter in de wedstrijd en gingen de zenuwen weg. Het werd superspannend! Setpoints over en weer maar ineens was het raak, 30-28!
De spanning was er af. Emmen geknakt door het verlies, had de tweede set niks meer in te brengen. Ondertussen leek Hilde vandaag wel 2.00 meter. Ze blokkeerde echt werkelijk elke bal van Emmen. De set ging vrij eenvoudig naar VCO, 25-14. De derde set ging ook goed, al was het geen walk-over zoals de tweede set. Toch werd er vrij eenvoudig gewonnen met 25-17.
De overwinning en vier punten waren binnen. Maar nu wilden we toch ook graag die laatste set winnen. Emmen knokte nog voor wat het waard was, terwijl bij VCO slordigheden in het spel slopen. Opnieuw liep de achterstand op naar vijf punten. Maar ineens ging het weer lopen. De opslagen gingen goed en VCO kon weer terug komen. Het bleef spannend tot op het einde. Op 26-25 was het dan eindelijk raak. Een mooie set-up van Anniek werd goed afgemaakt, 27-25. VIVAVCO!!!!!!!!!!!!!! Iedereen was super blij met deze punten.
Volgende week is de uitwedstrijd naar Hoogeveen. De lunch zal in de auto genuttigd moeten worden, aangezien het eerste fluitsignaal om 13:30 klinkt.
